Totaalbenadering
We kijken altijd naar de totale individuele mens. Geen mens is gelijk en ieder mens heeft een eigen, unieke bagage uit het verleden.
Lichaam en psyche zijn geen twee gescheiden delen maar onderdelen van één geheel. Er is een voortdurende en ongekend complexe wederzijdse beïnvloeding van beide aspecten van het mens-zijn. Voor een heldere diagnose is daarom ook een overzicht van het functioneren van de persoon in kwestie in het heden én in het verleden van belang. Psychisch functioneren kan niet los gezien worden van de toestand van de biochemie van onze hersenen. Terecht heeft de arts Dr. George Watson in zijn spraakmakende boekje “Nutrition and Your Mind” (‘Voeding en uw psyche’ ) in 1972 de volgende opmerking gemaakt:
“Maar als psychische reacties slechts een afspiegelingen zijn van verstoorde hersenfunctie, hebben ze geen psychologische betekenis.”
Zoals een alleen lichamelijk gerichte technische geneeskunde mank gaat aan het bovenstaande geldt dat o.i. ook voor alleen psychisch gerichte therapievormen. Psychische begeleiding en coaching kan belangrijk zijn en soms zelfs noodzakelijk maar mag nooit los gezien worden van het lichamelijk biochemisch functioneren
We werken bij CCG volgens het ingenieuze model van prof. G.G. Jàros (Australië). Dit model verschaft de mogelijkheid om klachten en aandoeningen in samenhang met mentaal-emotionele aspecten, omgevingsfactoren e.d. te bekijken. Het is een mooie manier om de mens als geheel te bekijken en ook in de behandeling vanuit die totaal visie te benaderen.
In het model krijgen zowel persoonlijke zaken als identiteit, overtuiging, doelgerichtheid van leven, gevoel van grip en controle op je leven, als ook alle processen en structuren (cellen, weefsels, organen) een plaats. We maken daarbij o.a. gebruik van de Levensoriëntatie vragenlijst van prof. Aäron Antonovsky. In het model spelen de belangrijke regulatieprocessen en systemen een cruciale rol. Doel van deze regulatiesystemen is om binnen het organisme onder wisselende omstandigheden een dynamische balans situatie te handhaven. Zolang dit gebeurt binnen het kader van de individuele mogelijkheden, we noemen dat de constitutie, zal iemand geen structurele ziekte ontwikkelen, tenzij de oorzaken van buiten het lichaam komen.