Gezondheid en ziekte

Veel mensen hanteren onbewust een definitie van gezondheid als de ‘afwezigheid van ziekte’, met andere woorden: “Ik ben gezond, wánt ik ben niet ziek”.  Alsof gezondheid en ziekte twee zwart/wit te onderscheiden toestanden zijn.

Wij hanteren de visie zoals die verwoord is door prof. Aäron Antonovsky. Deze Amerikaanse socioloog heeft zich veel bezig gehouden met het vermogen van de mens om te reageren op stressvolle gebeurtenissen en de mate waarin deze interactie ziek maakt. Hij ontwikkelde de term ‘Salutogenesis’ een visie die zich meer richt op factoren die de menselijke gezondheid en het welzijn ondersteunen in plaats van op factoren die de ziekte veroorzaken. Hij verwierp het traditionele-medische model van ziekte en gezondheid als twee strikt onderscheiden toestanden. Hij beschreef de relatie tussen gezondheid en ziekte als een continue variabele in het engels aangeduid als het Ease – Disease Continuüm.

Wanneer iemand zich op de schaal meer richting ‘ease’ beweegt wordt de persoon steeds gezonder. Een beweging de andere kant op maakt iemand steeds mínder gezond, maar de persoon is dan niet direct ook al ziek, in westers medische termen. Pas wanneer de ontwikkelingen een denkbeeldige grens passeren waardoor ziekelijke verstoring zichtbaar en meetbaar worden (structurele veranderingen) spreekt de reguliere geneeskunde van ziekte. Lang voor iemand ziek genoemd kan worden zijn er, met de juiste methoden, al tendensen waar te nemen die aangeven dat de persoon zich beweegt richting ‘disease’. Gezondheidsbevordering en ziektepreventie hebben hier nog alle kans van slagen. Met de juiste adviezen en inspanningen zal de persoon zich weer richting ‘ease’ bewegen en dus steeds gezonder worden.

De werkwijze van CCG beslaat het hele spectrum waarbij moet worden opgemerkt dat we in het structurele gebied natuurlijk dankbaar gebruik maken van de gedegen klinische diagnostiek zoals die in de reguliere geneeskunde is ontwikkeld.